مینی کامپیوترها معمولا برای ذخیره سازی دائمی دادهها از هارد دیسک استفاده می نمایند. که آنها دستگاههای ذخیره سازی هستند. این دستگاهها برای ذخیره و بازیابی اطلاعات دیجیتالی مورد استفاده قرار خواهند گرفت و در مراجعات بعدی مورد نیاز خواهند بود.
هارد دیسکها فرار هستند. یعنی بدان معنی که حتی در مواقعی که قدرت ندارند دادهها را حفظ می کنند. اطلاعات ذخیره شدهاند و دست نخوره باقی خواهد ماند. مگر اینکه هارد دیسک خراب یا تداخلی در آن ایجاد شود. بر خلاف دسترسی پی در پی، اطلاعات به صورت تصادفی ذخیره و یا بازیابی می شوند. در حال حاضر هارد دیسکها را میتوان در پنج نوع گروه تقسیم بندی کرد.
انواع هاردها:
Parallel Advanced Technology Attachment (PATA)
Small Computer System Interface (SCSI)
NVM Express
PATA:
PATA که این اولین نوع هارد دیسکهایی بود که توسعه یافت. از استاندارد ATA برای اتصال به رایانه استفاده می کردند. این نوع درایوها که از آنها به عنوان درایوهای Integrated Drive Electronics (IDE) و Enhanced Integrated Drive Electronics (EIDE) یاد میشود.
این درایوها توسط وسترن دیجیتال و کامپک در سال 1986 معرفی شد. آنها با یک فناوری رابط درایو رایج برای اتصال هارد دیسکها و سایر دستگاهها به رایانه ارائه گردیدهاند. سرعت انتقال دادهها میتواند تا 133 مگابایت بر ثانیه نیز برسد. حداکثر دو دستگاه را میتوان به یک کانال درایو متصل نمود. اکر مادربردها دارای دو کانال هستند. بنابراین در مجموع 4 دستگاه EIDE را میتوان داخلی متصل کرد. آنها از کابل روبان 40 یا 80 سیم استفاده می کنند.
چندین بیت داده را به طور موازی منتقل میکند. این درایوها با استفاده از مغناطیس اطلاعات را ذخیره می کنند. ساختار داخلی از قطعات متحرک مکانیکی ساخته شده است. آنها توسط سریال ATA جایگزین شدهاند.
SATA:
SATA که این هارد دیسکها جایگزین درایوهای پاتا برای رایانههای رومیزی، مینی کامپیوتر و لپ تاپها شدهاند. تفاوت فیزیکی اصلی بین این دو رابط آنهاست. ساتا در سال 2000 به منظور ارائه چندین مزیت نسبت به رابط قبلی ارائه شد. اندازه و هزینه کابلها کاهش پیدا کرد. و همچنین انتقال اطلاعات و دادهها سریعتر نسبت به قبل انجام شده است.
روشهای اتصال آنها به کامپیوتر یکسان است. برخی از مزیتهای هارد دیسکهای ساتا شامل ظرفیت متفاوت آها و قیمتهای مختلف آن میباشد. در زمان خرید یک درایو دیسک باید از ظرفیت ذخیره سازی آنها و میزان ذخیره نموده مورد نیاز اطلاع پیدا کنید. درایوهای SATA معمولا با فناوری پیام رسانی سریال، دادهها را زودتر از PATA منتقل می کنند. کابلهای ساتا نازکتر و انعطاف پذیرتر از نوع پاتا آن هستند. این هاردها مصرف برق کمتری نیز دارند.
SCSI:
SCSI که این نوع هارد دیسک ها کاملا شبیه به IDE هستند ، اما از رابط سیستم کوچک رایانه برای اتصال به کامپیوتر استفاده میکنند.
این با مجموعهای از استانداردها برای اتصال فیزیکی و انتقال دادهها بین رایانه و دستگاه های جانبی مورد استفاده قرار میگیرند. این استانداردها شامل دستورات، پروتکلها، رابطهای الکتریکی، نوری و منطقی را تعریف میکنند.
این نوع درایوها را میتوان داخلی یا خارجی متصل نمود و دستگاههایی که در SCSI متصل هستند باید در پایان خاتمه پیدا کنند. این نوع هاردها بسیار قابل اعتماد هستند و برای عملیات شبانه روزی بسیار انعطاف پذیری بالایی داشته و برای ذخیره و جابجایی حجم زیاد اطلاعات بسیار مناسب هستند.
SSD:
SSD این یکی از جدیدترین فناوریهای درایو محسوب میشود. در مینی کامپیوترها بیشتر از این نوع هارد بهره میبرند. آن ها کاملا با درایوهای دیگر متفاوت هستند. زیرا از قطعات متحرک تشکیل نشدهاند. آنها همچنین دادهها را با ستفاده از مغناطیس ذخیره نمیکنند.
در عوض آنها از فناوری حافظه فلش استفاده میکنند. از مدارهای یکپارچه یا دستگاههای نیمه هادی برای ذخیره دائمی دادهها، حداقل تا زمانی که پاک شوند، استفاده مینمایند. حافظههای اس اس دی توسط فوجیو ماسوکا در توشیبا در سال 13980 اختراع شد. در سال 1987 توسط شرکت توشیبا تجاری سازی شد. مزیتهای این درایوها شامل دسترسی سریعتر به دادهها در کمترین زمان و داوم مصرف برق میباشد.
NVMe:
درایوهای NVMe که از آنها به عنوان حافظههای غیر فرار در ذخیره سازی اطلاعات یاد میشود، در سال 2013 معرفی شده است. دارای قابلیت Non-Volatile یعنی در زمان راه اندازی مجدد کامپیوتر یا قطع برق، دادهها از بین نمیروند. درایوهای NVMe بسیار سریعتر از درایوهای SATA هستند.